POLSKI ZWIĄZEK DZIAŁKOWCÓW OKRĘG PODKARPACKI

Melisa lekarska (Melissa officinalis)

 Melisę stosujemy przy stanach lękowych, pobudzeniach nerwowych, rozdrażnieniu, kołataniu serca na tle nerwowym. Warto po nią również sięgnąć, gdy mamy problemy ze snem. Napar z melisy odpręża, rozluźnia, wykazano także, że wpływa pozytywnie na koncentrację. Z uspokajających właściwości melisy lekarskiej można korzystać, nie tylko pijąc napar, ale i stosując olejek z melisy do aromaterapii.

Ale jak i gdzie ją uprawiać?

Melisa lekarska (Melissa officinalis) jest byliną i jak większość ziół lubi stanowisko słoneczne lub półcieniste oraz przepuszczalną, żyzną glebę o odczynie neutralnym. Podlewanie melisy powinno być umiarkowane – ziemia nie może być przemoczona, ale też nie może przeschnąć. Możemy  uprawiać ją w donicach. Warto pamiętać, że melisa silnie się rozrasta, dlatego wymaga więcej przestrzeni. Można ograniczyć jej rozrost, sadząc ją na przykład w wiadrze bez dna. Wiosną zaleca się przycinanie roślin, co stymuluje wzrost nowych, silnych i zdrowych pędów, dostarczających obfitego materiału zielarskiego. Melisę rozmnaża się z nasion wysiewanych do doniczek wczesną wiosną lub wegetatywnie za pomocą sadzonek zielnych. Sadzonki umieszcza się  na głębokości 5-8 cm, co 10-12 cm, rozstaw rzędów 30-40 cm.